Beit Shean verkennen: een gids voor bezoekers

2024 Auteur: Ada Peters | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-15 16:02

Als u de gloriedagen van het oude Rome opnieuw wilt beleven, is deze goed bewaard gebleven archeologische vindplaats in Israël een van de beste toeristische attracties in het land om te bezoeken. Een groot deel van de Romeinse stad is erin geslaagd te overleven, met de zuilengalerijen en tempelresten biedt het je de kans om een kijkje te nemen in de levensstijl hier onder Romeinse heerschappij. De omgeving, in een vallei omringd door een prachtig berglandschap, is buitengewoon dramatisch, wat bijdraagt aan de bedwelmende sfeer van grandeur uit het verleden.

Romeins theater

Begin je sightseeingtour in het Romeinse theater. Het Romeinse theater van Beit Shean is gebouwd tijdens het bewind van Septimius Severus, tijdens het einde van de 2e eeuw, en is het best bewaard gebleven in Israël. Het had plaats voor 6.000 toeschouwers, met het onderste deel van het bouwwerk ingebouwd in de grond en met halfronde rijen zitplaatsen. Het bovenste deel is geboren op massieve substructuren, met negen ingangen die leiden naar de horizontale gangway halverwege de zaal. De bovenste zitplaatsen zijn gedeeltelijk verwoest, maar de onderste zitrijen zijn uitstekend bewaard gebleven. Er zijn ook substantiële overblijfselen van de toneelmuur, die oorspronkelijk rijkelijk versierd was met zuilen en standbeelden.

Zeg el-Husn

Direct ten noorden van het Romeinse theater vind je Tell el-Husn, het belangrijkste bezienswaardigheid van de archeologische vindplaats. Opgravingswerken aan deze nederzettingsheuvel in de jaren 1920 brachten stele en beeldhouwwerken aan het licht die dateren uit de Egyptische periode. Veel van wat opgegraven is (inclusief een stele van farao Sethos I en een stèle die de oorlogsgodin Anat uitbeeldt) is nu te zien in het Rockefeller Museum in Jeruzalem. Verdere opgravingen sinds 1986 hebben zulke indrukwekkende resultaten opgeleverd dat Beit Shean nu geldt als een van de belangrijkste archeologische vindplaatsen in Israël. Als uw bezoek te kort komt, vanwege de enorme hoeveelheid ruïnes in dit gebied, zou Tell el-Husn bovenaan de lijst met dingen moeten staan terwijl u op de site bent.

Sinds Beit Shean werd verwoest door een aardbeving kort na de Arabische verovering, werden de bouwmaterialen van de oude stad niet - zoals het geval was in bijvoorbeeld Caesarea - hergebruikt in latere gebouwen. Dit vereenvoudigde het werk voor archeologen, die alleen muren en structuren moesten herstellen die tijdens de aardbeving waren ingestort.

In het zuidelijke deel van de site, een andere uitstekend bewaard gebleven Romeinse en Byzantijnse theater, ook plaats voor 6.000 toeschouwers, is aan het licht gebracht. Ten noorden van dit is een badhuis uit de Byzantijnse periode, gecentreerd op een binnenplaats met zuilengalerijen rond drie zijden en met behoud van overblijfselen van de oorspronkelijke mozaïek- en marmerdecoratie. Een boete Tyche mozaïek (6e eeuw na Christus) werd gevonden in een Byzantijns gebouw direct ten noordoosten van de baden; het toont Tyche, godin van het lot en geluk, met de hoorn des overvloeds, wat een van haar attributen was.

Van het badhuis, stappen leiden naar een zuilengalerij straat het theater en de baden verbinden met het centrum van de stad. Aan het noordelijke uiteinde bevindt zich een brede trap die naar de overblijfselen van a leidt Romeinse tempel van Dionysus. Ten oosten van deze tempel bevinden zich fundamenten en architecturale fragmenten die behoren tot een nymphaeum en een basiliek dat diende in de Romeinse tijd als ontmoetingsplaats en marktplaats. Ten zuidoosten van de basiliek leiden een rij monolithische Romeinse zuilen en een deel van een Byzantijnse winkelstraat naar het zuidelijke deel van de stad.

Byzantijnse overblijfselen

Byzantijnse overblijfselen werden gevonden in het noorden van Zeg el-Husn, aan de andere kant van de Harod-vallei. Hier, in 567 n.Chr., Stichtte een edele dame genaamd Maria en haar zoon Maximus een klooster, met fijne mozaïeken die nu onder een beschermend dak staan. De ingang leidt naar een grote trapezoïdale binnenplaats, met een mozaïek stoep afbeeldingen van dieren en vogels, twee Griekse inscripties en in het midden - binnen een cirkel van 12 figuren die de maanden vertegenwoordigen - de zonnegod Helios en de maangodin Selene. Aan de linkerkant is een rechthoekige kamer met een mozaïek, die een inscriptie records "werd voltooid in de tijd van Abbot George en zijn plaatsvervanger Komitas." Andere mozaïeken (wijnranken, jagers, dieren) bevinden zich in een kleine kamer tegenover de ingang, evenals in het oostelijke deel van het klooster, de narthex van de kerk en in de kerk zelf. In het heiligdom staan grafstenen die in het Grieks zijn ingeschreven.

Serail

De Seraglio (het voormalige Ottomaanse regeringsgebouw) bevindt zich aan de oostkant van Beit Shean en fungeert als een bezoekerscentrum voor de archeologische site. Let op de antieke kolommen die de deuropening naar het gebouw omlijsten. Vanaf hier, houdt King Saul Street rechts aan en loopt door een gebied waar overblijfselen van een Romeinse renbaan werden gevonden en komen aan een weg aan de rechterkant, die naar beneden loopt naar de Romeins theater. In het gebouw zelf is nuttige informatie te vinden over de geschiedenis van de site, en net buiten is een goed schaalmodel van hoe Beit Shean eruit zou hebben gezien in de Romeinse tijd.

Tips en tactieken: Hoe haal je het meeste uit je bezoek aan Beit Shean

Breng een zonnehoed en veel water - vooral in de zomer. Het is extreem heet op de camping en er is weinig schaduw.

Vanaf Jeruzalem, heeft bus 961 dagelijks verschillende afvaarten naar Tiberias, die langs Beit Shean loopt. De reis duurt twee uur.

Vanuit Tiberias kun je ook bus 961 nemen, die passagiers afzet bij Beit Shean op weg naar Jeruzalem. De reis duurt een uur.

Geschiedenis

Amerikaanse archeologen van de Universiteit van Pennsylvania hebben hier in 1921-23 opgravingen uitgevoerd en 18 bezettingsgraden geïdentificeerd, de vroegste dateren uit het 4e millennium voor Christus. Beit Shean verschijnt voor het eerst in de archieven in Egyptische documenten uit de 19e eeuw voor Christus. Na zijn verovering van Kanaän in de 15e eeuw voor Christus, versterkte Farao Thoetmosis III de stad. In de 11e eeuw werd het veroverd door de Filistijnen die landinwaarts vanuit de zee trokken.

David veroverde de Filistijnse stad, die om onbekende reden in de 8e eeuw voor Christus werd verlaten. In de 3e eeuw voor Christus werd het heropgericht door Scythische veteranen en omgedoopt tot Scythopolis. In de Hasmoneïsche periode (2e en 1e eeuw voor Christus) kwamen er aantallen joden in de stad wonen. In 63 voor Christus, verklaarde Pompey het een vrije stad, en het werd een lid van de Decapolis, de League of Ten Cities. Onder Romeinse heerschappij genoot het dankzij zijn productieve landbouw- en textielindustrie een nieuwe periode van welvaart, waarvan de talrijke overblijfselen getuigen.

In de Byzantijnse tijd had de stad zo'n 40.000 inwoners; de meesten van hen waren christenen, maar er was ook een joodse gemeenschap. Deze periode kwam tot een einde met de Arabische verovering in 639, en kort daarna werd de stad verwoest door een aardbeving en verlaten.

In de 12e eeuw werd Beit Shean vastgehouden door Tancred, Prins van Galilea. Na de verovering door Saladin in 1183, had de stad een Joodse bevolking, waarvan Rabbi Estori Haparhi lid was, die het vroegste werk in het Hebreeuws schreef over de geografie van Palestina. Later vestigden steeds meer Arabieren zich in de stad en de naam werd veranderd in Beisan. Een overblijfsel van de Turkse periode is de Seraglio in het stadspark, een administratief gebouw dat werd opgetrokken in 1905.