Gratis Falling in the Blue Mountains- Bandipur National Park

2023 Auteur: Ada Peters | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-05-26 18:54

Mijn ogen smullen van de bosscène terwijl we onze jeep manoeuvreren op de kuchcha-sporen van de Bandipur Nationaal Park. Er zijn bomen met lichte geblaf, glooiende heuvels en beekjes die langs rotsen ruisen. Er kletteren mynas, drongo's en babbelaars. Een kudde Cheetal grazen in een met gras begroeide patch en, boven hen in de bomen, een langur troep munches op fruit. Onze gids en chauffeur, Ganga Singh, wijst naar de onverharde weg en zegt: "Kijk, tijgersporen! Geen wonder dat er hier vanmorgen niet al te veel cheetal is. "Een beetje verder zien we meer tekens van dieren: stekelvarkens, sambar en olifanten, allen hebben dit stoffige pad een paar uur geleden bewandeld.

Ganga Singh slaat plotseling de remmen. Ik merk wat beweging tussen de pilaarachtige stammen van teakbomen. Een bruinzwarte massa is de bron van onze aandacht. Een olifant? Maar terwijl het massieve dier uit dekking komt, ontdek ik dat het een knappe gaur is. Sinewy en staand lang op 6 voet, beest sporten een glinsterende vacht, witte kousen gesmede benen en een indrukwekkende reeks hoorns. Er wordt gezegd dat de gaur de grootste wilde ossen ter wereld is - gezien deze enorme stier, twijfel ik er niet aan. We zien de rest van de kudde, die meer dan twaalf leden heeft, meestal vrouwtjes.

Het bos lijkt vol met gaur en we zien veel tijdens de rit. We komen een andere kudde tegen met minstens honderd dieren, allemaal grazend op vers gras dat door de moesson wordt geschonken. Er is meer Gaur-actie als twee stieren de horens vergrendelen - de geluiden van hun botsing echoën door de vallei.

Ganga Singh brengt de jeep tot stilstand nabij de Moyar-kloof. We lopen een klein pad af naar het uitkijkpunt, dat een panoramisch uitzicht op de kloof en bossen biedt. Op de achtergrond zijn de Nilgiri Hills, of de Blue Mountains. De kloof snijdt door deze heuvels en is op sommige plaatsen bijna duizend voet diep. Door deze kloof dondert de Moyar-rivier, nu in de regenachtige stormloop.

Verbijsterd in stilte, zitten we het uitzicht te absorberen. De heuvels zijn nu groen, maar dat is de kleur van de moesson. In andere maanden zijn ze meestal bruin gekleed, met caleidoscopische spatten van groene en felle tinten, de patronen en kleuren bepaald door de planten in bloei - rood in januari en februari, wit en geel in maart en april, en veelkleurige outfits voor post-moesson maanden.

'S Avonds gaan we op safari in de Nationaal park Mudumalai, dat grenst aan Bandipur National Park. De safaribus, bestuurd door het Forest Department, slingert zich door het bos en komt tot stilstand voor een hoge stenen uitkijktoren. Ons cadeau dat door de jungle liep was niet zo lonend op het gebied van natuurwaarnemingen, maar wanneer de bus tot stilstand komt bij de Moyar Watchtower, zijn alle klachten vergeten. De toren, gebouwd als een vuurtoren, staat diep in het bos aan de rand van een klif met uitzicht op de Moyar-kloof. De kloof is zo diep dat ik de rivier nauwelijks kan zien, maar terwijl ik mijn blik stroomopwaarts volg, wordt het zicht plotseling adembenemend. De Moyar-rivier stort honderden meters de kloof in en verdwijnt in zijn eigen straal. Aan de andere kant zie ik het bosluifel zich verspreiden als een groen tapijt, waarop oriolen, koekoeken en bulbuls flitsen. Een paar gigantische eekhoorns voegt een beetje rokerig toe aan het overwegend groene landschap.

Tijdens de safari van de volgende dag zien we een prachtige jonge mannelijke olifant met slagtanden die bijna tot aan zijn tenen reiken. Hij staat in een bamboestam net naast de weg. Hij tilt zijn hoofd en romp op om de tedere bamboetips te bereiken, hij blijft eten, zonder rekening te houden met onze aanwezigheid. Omdat olifantenpopulaties migreren, is er een kans dat toeristen terug moeten komen zonder pachyderms te zien, zelfs in deze olifantenzone met hoge dichtheid. Zelfs op de plaatsen waar olifanten leven, zijn tuskers, de belangrijkste doelen van ivoorstropers, zeer zeldzaam. Ik heb het geluk om deze prachtige Tusker te zien, en dat ook op zo'n korte afstand!

Mijn lucky run gaat die avond door. Terwijl de bus een bocht maakt, zien we een van de meest talentvolle jagers van het bos - wilde honden. We zien vier van hen ontspannen na, misschien, een succesvolle roeijacht.

Op mijn derde en laatste dag besluit ik om de safari's over te slaan en in plaats daarvan een trektocht (die sindsdien is beëindigd) binnen te zetten Bandipur. Ik kies ervoor om een aantal veelbelovende vogelgebieden te verkennen tijdens een lange tocht naar een heuveltop. Zelfs als mijn doorgewinterde gids, een inwoner afkomstig van de inheemse Kuruba-stam, me op het spoor leidt, kondigen diepe, resonerende langoestanden onze aanwezigheid aan iedereen voor kilometers aan. Hoewel we tijdens de trek niet zoveel zoogdieren zien, lijken de vogels niet te gehinderd door onze verklaarde aanwezigheid. Patrijzen, pauwen, hoppen, bulbuls, babblers, bijeneters, duiven, lawaaierige parkieten en mynas - allemaal zijn ze bezig met feesten en bellen. Het bos pulseert met de activiteit van broedende vogels in de moesson. Pauwen staren rond met hun schitterende, lange treinen van staartveren, in een poging om indruk te maken op pauwinnen. Parkieten vechten luidruchtig over het bezit van nestgaten.Neushoornvogels zorgen voor hun broedende vrienden verscholen in boomholen. Een hardwerkend paar zwaluwen maakt eindeloze trips heen en weer met voedsel om hun hongerige kuikens te voeden.

Het bos leeft! Een paar uur, een paar dagen hier doorgebracht zijn veel te weinig om de essentie ervan op te nemen. Maar de stadsboor lonkt en met een bezwaard hart ga ik terug naar mijn huisje om mijn koffers te pakken. Ik weet dat ik snel terug zal komen.

Snelle feiten

Staten: Bandipur Nationaal Park valt in Karnataka, Nationaal Park Mudumalai in Tamil Nadu

Locatie: aan de grens tussen Karnataka en Tamil Nadu, langs de snelweg Mysore-Ooty, binnen het Nilgiri-biosfeerreservaat. Mudumalai grenst aan Bandipur, alleen gescheiden door de Moyar-rivier in Karnataka. Ten noordwesten van Bandipur ligt de Kabini-rivier, waarachter het Nagarahole NP ligt. De Wayanad WLS ligt ten zuidwesten Bandipur afstanden 220 km ZW van Bangalore, 80 km ten Z van Mysore, 80 km ten N van Ooty, 164 km ten NW van Coimbatore; Mudumalai ligt op 11 km ten Z van Bandipur

Route van Bangalore naar Bandipur SH17 naar Mysore via Maddur; NH212 naar Gundlupet via Nanjangud en Begur; rijksweg naar Bandipur Route van Bandipur naar Mudumalai Tamil Nadu State Highway naar Mudumalai Route van Coimbatore naar Mudumalai Ooty Highway naar Gudalur; Mysore Highway naar Theppakadu, de belangrijkste bosbasis van Mudumalai

Wanneer te gaan: Altijd tussen april en januari is een goed moment om te bezoeken, maar het is het beste van september tot december. Hoewel beide parken het hele jaar door geopend zijn, kunnen ze tijdens febr-apr gesloten zijn vanwege zware bosbranden

Ga daar voor; Tijgers, olifanten, gaur

Over de auteur

Raman Kumaris een Dehra Dun-ecoloog. Hij is in verband gebracht met het Wildlife Institute of India and Forest Research Institute, Dehra Dun.