Ajanta-Ellora: Oude kunst

2024 Auteur: Ada Peters | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 15:33

Ajanta

Een schaduwrijke weg slingert noordoostelijk van Aurangabad over het middenrif van India. De heuvels zijn blond, het licht scherp genoeg om de ogen te verwonden. Af en toe spettert een zonnig geel mosterdveld, of een fel karmozijnrode bougainvilla, over het bruine Deccan-plateau. Het is allemaal zacht vulkanisch gesteente en hard, fijn graniet. Na twee uur rijden sta je op en kijk je naar de enorme omvang van het plateau voordat je afdaalt in een uitloper van de heuvels.

Hier, meer dan 2000 jaar geleden, begonnen mensen in de Sahyadri Hills om te creëren wat nu een is Werelderfgoed. Snijd in een hoefijzervormige heuvel, stil maar voor fluitende vogels en het kabbelen Waghora River hieronder is Ajanta een verborgen heiligdom. De 30 kloostergemeenten en gebedshallen begonnen in 2 vGT, toen het Boeddhisme nog leefde en voltooid was tussen 460 en 478 na de Vakataka-dynastie. De monniken die in deze berg heuvel leefden, mediteerden in hun geschilderde grotten, trokken hun water uit de stroom en keken hoe moessonregens in watervallen tussen de grotten stroomden. Voor een korte tijd, Ajanta was een baken van glorie in de boeddhistische wereld.

Maar toen het boeddhisme zich in de vijfde eeuw na Christus terugtrok uit dit deel van de wereld, werden de grotten geleidelijk verlaten en bleven ze nog 14 eeuwen lang in de herinnering. Het viel aan een Britse cavalerieofficier door de ho-hum naam van John Smith om hen in 1819 opnieuw te ontdekken; jacht op zwijnen op een plek die nu wordt genoemd Captain's Point, hij zag een gebeeldhouwde façade achter een wirwar van groen op een heuvel aan de overkant van de Waghora. Zijn nieuwsgierigheid bewaarde enkele beren en katapulde Ajanta Caves, een van de beroemde lokale attracties in Ajanta, terug in de schijnwerpers van kunst en religie.

De natuurlijke galerij van de grotten herbergt India's meest geavanceerde oude schilderijen, maar 1500 jaar later geven ze langzaam toe aan de leeftijd, het klimaat en honderden dagelijkse bezoekers. Doek over de veranda schermen ze af; lampen met een lage intensiteit minimaliseren de schade en stalen barrières beschermen tegen toeristen met een licht gevoel. Terwijl het verblindend oog zich aanpast, besef je hoeveel er verloren is gegaan; Grotten 16 en 17 zijn goed bewaard gebleven, maar anderen zijn zwaar beschadigd. Ondanks de roodachtige gloed van de lampen blijft de rijkdom aan onderwerp en detail spectaculair.

De schilderijen in Gupta en post-Gupta stijl zijn geïnspireerd op de Jataka's: het wonder bij Sravasti, Maya's droom van een witte olifant, de stervende prinses, de Boeddha die naar huis terugkeert. In één vihara, Bodhisattva Padmapani houdt een delicate blauwe lotus vast, symbolisch voor het boeddhistische streven om boven zijn toestand uit te stijgen. Concentreer je als een terriër op dit terwijl je door kuddes huilende schoolkinderen loopt. Elke versiering, elke uitdrukking, elke vouw van draperie is prachtig. Een halsketting is zo helder geschilderd dat de kralen gloeien als echte parels.

De veranda's zijn ook weelderig ingericht, hun motieven zijn gereproduceerd in kunst en handwerk overal in de regio. The Flying Apsara, het gezicht van een mooie vrouw in een tulband, werd gebruikt als het embleem van de World Beauty Pageant in 1996 in Bangalore. De monniken geschilderd door het licht van olielampjes en zonlicht weerkaatsten water op de vloer. Ze maakten de rots glad met een laag modder, plantaardig materiaal en een laag pleister en mengden hun paletten van natuurlijke pigmenten. Voor speciaal effect gebruikten ze lapis lazuli uit Afghanistan. Bijna elke centimeter van het rotsoppervlak in sommige grotten was ooit geschilderd.

Er is ook een aantal geïnspireerde stenen. De Boeddha in grot 1 heeft drie verschillende uitdrukkingen afhankelijk van het licht. Fantastische stenen geribbelde daken rusten op gebeeldhouwde pilaren. In één grot staat de ziel van de stervende Boeddha op van zijn voeten. Het metselwerk wordt echter bedreigd: een chaitya werd misvormd door graffiti en toen dit bedekt was met glas in hout, schreven mensen op het hout. De tijd zal inhalen Ajanta, maar tot die tijd is de sereniteit en schoonheid van de schilderijen iets dat iedereen minstens één keer in zijn leven zou moeten meemaken.

De eerste grotten dateren uit de 2e en 1e eeuw v.Chr. Ze omvatten grotten 9 en 10, beide gebedszalen (chaityas). Grotten 8, 12, 13 en 15A zijn kloosters; ze komen uit de Hinayana-traditie. Toen volgde opnieuw een uitgraving met het uithakken van grotten 19 en 26 (beide chaityas) en grotten 1, 2, 16 en 17 (vihara's). Over het algemeen wordt gezegd dat dit Mahayana-monumenten zijn.

De Mahajanaka-muurschildering in Grot 1 is het meest gedetailleerde verhaal. Een belangrijk beeldhouwwerk hier is de grote figuur van de Preaching Buddha in de altaarkamer. Dit is de meest magnifieke grot in Ajanta, dus als je het beste voor het laatst wilt redden, kom dan hier pas nadat je klaar bent met de andere 29 grotten. Hoewel Cave 4 onvolledig is, zoals Cave 3 en Cave 5, is het nog steeds de grootste vihara, ondersteund door 28 pilaren. Cave 6 is de enige twee verdiepingen tellende vihara in Ajanta. Grot 10 (2 vGT), een chaitya, zou de eerste door de Britten gespotste grot zijn; zoek hier de vroegst overgebleven Boeddha-muurschildering. Een beroemd schilderij, de stervende prinses, is te zien in de 5e-eeuwse vihara, grot 16.

Besteed quality time in Grot 17 als de schilderijen en muurschilderingen je belangrijkste interesse zijn.Een beroemd beeld (op een pilaar) is dat van de zwoele, donkerhuidige prinses die haar make-up opdoet en zichzelf in een spiegel bewondert terwijl haar bedienden en een vrouwelijke dwerg er naar kijken. Vraag de gids om een fakkel vanaf de zijkant te laten schijnen zodat je haar ogen en sieraden als parels tegen de zwarte achtergrond kunt zien oplichten.

Ellora

Bij Ajanta liggen de Werelderfgoed van 30-oneven grotten van Ellora die Mahayana Boeddhistische, Hindoe en Jain werken omvatten. De 6de-eeuwse boeddhistische monniken die hier voor het eerst aankwamen, hebben het meest toegankelijke gedeelte van de heuvel bewerkt. Zestien hindoe-grotten zijn hier ook te zien. Iets verder weg zijn er vijf Jain-grotten. De meest verbazingwekkende prestatie in Ellora is echter Cave 16, beter bekend als Kailash Temple.

Als Ajanta een stille, onaantastbare vrede uitstraalt, Ellora's Kailashnath is een viering van donderende kracht die de angstaanjagende dans van Shiva weerspiegelt. Een 8e-eeuwse creatie van de Rashtrakuta-dynastie, het werd opgevat als het huis in de bergen van Shiva en Parvati. Kailash is een vrijstaande monoliet die van bovenaf is gemaakt, uitgegraven in levende bergrots. De metselaars sneden 115 voet naar beneden door basaltvlees. Het duurde 150 jaar om te bouwen; 3 miljoen kubieke meter rots werd verplaatst. Toch is het effect niet van een moeizaam gebouwde structuur, maar van een wonder dat door de kracht van zijn eigen doel in het wezen is samengesmolten.

Een sculptuur van Lakshmi en twee dwarpals (portiers) houdt toezicht op de ingang. De omringende galerijen met twee lagen zwermen met 10-meter hoge reliëfs van de goden in al hun gemoedstoestanden - spelen, mediteren, strijden, afwijken …. Een tableau laat een verontwaardigde Parvati zien die weigert dobbelstenen te spelen met haar man die vals speelt. Hier offert Ravana zijn negen hoofden op; daar doorkruist Vishnu de drie werelden. Een hoekje laat zien hoe Shiva zijn verlegen bruid naar bed leidt. En op sommige plaatsen blijft een onvolledig, opkomend beeldhouwwerk voor de helft ontworsteld aan de rots, alsof goden zelfs nu bij Kailash worden geboren.

De tempel staat 164 ft x 109 ft in een enorm hof, bewaakt door twee olifanten en twee ensigns die 45 ft lang zijn. De basis is gebeeldhouwd met olifanten, leeuwen, tijgers, Sfinxachtige dieren en Chinese draken met uitpuilende ogen die de tempel dragen als een strijdwagen. In één dramatische scène, schrap Ravana zich onder Mount Kailash en schudt deze met alle macht als Lord Shiva's voet naar beneden reikt om hem onder één teen vast te pinnen.

De meeste van Kailash verkeren in uitstekende staat, hoewel de schilderijen vervaagd zijn. De stenen vloer is door het loopvlak van menselijke voeten versleten tot de zachtheid van zijde. De enorme Shivaling wordt omringd door Shiva, Parvati en andere goden. De spits stijgt 100 ft hoog; vier leeuwen springen van het dak en brullen op de Deccan-vlakte. Kailash is vaak, en terecht, het meest verbazingwekkende enige kunstwerk ooit in India uitgevoerd. De beitelimpressies van de oude metselaars blijven, spookachtige herinneringen aan hoe deze gepassioneerde, kibbelige, dansende, spelende figuren werden gevormd.

Er was een intense golf van activiteit in Ellora die begon in de 6e eeuw na Christus en die meer dan 500 jaar duurde. Grotten 1-12, de boeddhistische grotten aan de zuidkant, zijn de oudste, daterend uit 500-750 CE. De Hindu Caves 14-29 dateren tussen 600 en 870 CE (Cave 13, de oudste, is in puin). De Jain-grotten 30-34 liggen verder ten noorden van de helling en zijn terug te voeren tot 800 CE en de 10e eeuw CE.

De Hindu-grotten verschillen van hun ingetogen boeddhistische voorgangers; deze grotten hebben dynamische scènes uit de hindoemythologie. Grot 14 of de Ravana ki Khai-grot was een boeddhistische vihara die in de 7e eeuw CE werd omgebouwd tot een tempel gewijd aan Lord Shiva. Cave 15 is een tempel met twee verdiepingen die oorspronkelijk ook een boeddhistische vihara was. Het meest fascinerende beeldhouwwerk van de grot is van de Shiva Nataraja (Lord of the Dance), klaar in zijn beroemde klassieke danshouding.

Grot 21, de Ramesvara, werd opgegraven in de 6e eeuw CE en wordt gezegd dat het de oudste Hindu-grot in Ellora is (behalve Cave 13, nu in puin). De Jain-grotten zijn opgegraven in de late 9e en 10e eeuw CE. Hoewel ze de vitaliteit missen die de Hindu-grotten markeert en veel kleiner zijn, hebben ze extreem gedetailleerd werk. Cave 33 is de meest bewonderenswaardige van het perceel.

Snelle feiten

Plaats De grotten Ajanta en Ellora liggen tussen de heuvels van Satmala in het district Aurangabad

Afstanden Ajanta is 491 km NO en Ellora 417 km NO van Mumbai REISTIJD Per spoor 7 uur + 3 uur over de weg naar Ajanta, 1 uur naar Ellora Met de auto 8 uur Met het vliegtuig 45 minuten + weg 3 uur

Route Expressway naar Pune; SH naar Aurangabad via Ranjangaon, Ahmednagar en Dahigaon; SH naar Fardarpur-Ajanta via Phulambari en Sillod of NH211 naar Ellora via Khuldabad.

Wanneer te gaan Het winterseizoen (november-februari) is de meest aangename tijd.

VVV

MTDC Holiday Resort

Station Road, Aurangabad

Tel: 0240-2331513-14

STD-codes Aurangabad 0240, Ajanta 02438, Ellora 02437

Door Mitali Saran en Jerry Pinto

Over de auteur

Mitali Saran heeft fulltime gewerkt voor Business Standard en Outlook-reizigers en is nu een freelance schrijver gevestigd in New Delhi.

Jerry Pinto was een schoolbibliothecaris, een medisch vertegenwoordiger, een wiskundetutor en een schoolleraar voordat hij zich als carrière bezighield met journalistiek.